เรื่องอาจจะยาวนิดนึงนะคะ
เรื่องคือ เรากับอดีตสามี เลิกกันตั้งแต่ปี 47 ตอนนั้นลูก 2 คน อายุ 8 กับ 10 ขวบ สามีไม่ยอมให้ลูก ยืนยันจะเลี้ยงลูกเอง
ส่วนบ้านที่อยู่กัน ซื้อบ้านจัดสรร และผ่อนกับธนาคาร โดยมีชื่อเราเป็นเจ้าบ้าน โดยตอนที่จะผ่อน เค้าให้ใส่ชื่อสามี-ภรรยา
กู้ร่วมกัน ตอนจะเลิกกัน เราเป็นฝ่ายออกมาจากบ้าน (ซึ่งถ้าไม่หนีออกมา สามีก็ไม่ยอมเลิก) เพราะเราเป็นคนพาเค้าทำมาหากิน
ซึ่งเราค้าขาย และเป็น อาชีพเดิมของครอบครัวเรา ซึ่งแม่เรายกให้ทำ เท่ากับเราจะเป็นผู้นำซะมากกว่า
สามี ติดพนันบอล และหวย แถมไม่ยอมให้เรามาสุงสิงกับครอบครัว พ่อแม่พี่น้อง ทำให้เราอึดอัดจน อยู่ด้วยไม่ได้
พอเราออกมาได้ซักไม่ถึง 2 เดือน สามีก็ได้เมียใหม่ (อยู่อีกอำเภอนึง) อาชีพค้าขายเหมือนกัน เค้าก็เทียวไปช่วยเมียใหม่ขายของ
แล้วก็เอาลูกมาฝากเรา ซึ่งเราก็เต็มใจ เพราะเราอยากได้ลูกอยู่แล้ว ไม่นานเค้าก็ชวนเราไปหย่า แต่ตอนหย่า เค้าบอกเจ้าหน้าที่ว่า
ไม่มีทรัพย์สิน ที่จะต้องแบ่ง แล้วลูกก็อยู่กับพ่อ ซึ่งตอนนั้น เราไม่ได้สนใจทรัพย์สิน เพราะเค้าบอกว่า ทั้งบ้าน รถ และของทุกอย่าง
เค้าจะเอาหมดเพราะต้องเลี้ยงลูก ต้องเก็บไว้ให้ลูก แต่พอหย่าได้ไม่นาน เค้าก็ย้ายไปอยู่กับเมียใหม่ แล้วเอาลูกมาอยู่กับเรา
เพราะเอาไปด้วยไม่ได้ เพราะเกรงใจเมียใหม่ (ฐานะค่อนข้างดี) ตอนนั้นเรามาอาศัยอยู่กับพี่สาว ห้องเล็กๆ ต้องอยู่กัน 3 แม่ลูก
เราก็พยาม เก็บเงินอยู่ 3 ปี ก็ปลูกบ้าน บนที่ดิน ของพ่อแม่ ซึ่งพอจะมีที่เหลือ แม่ก็ยกให้ปลูก อ่อ.. ส่วนบ้านเก่า เราให้เสามีผ่อนต่อเอง
ส่วนอดีตสามี ก็มาส่งเสีย อาทิตย์ละ 500 แต่ให้ไว้กับลูกคนโต แบ่งให้น้องไว้ไปโรงเรียน ส่วนค่าเทอม ก็ช่วยเราออกครึ่งนึง
ส่วนค่าใช้จ่าย กินอยู่ชีวิตประจำวันของลูก เราก็ออกคนเดียว ผ่านมาจนลูกคนโต เรียน ระดับ ปวช. ก็เพิ่มเป็น อาทิตย์ละ 1000 บาท
เพราะลูกเดินทางไปเรียนในตัวจังหวัด ต้องเสียค่าเดินทางเพิ่ม ปีที่ผ่านมา พอลูกคนโต จบปี3 แล้วจึง หยุดเรียน เพราะจะไปเข้ามหาลัย
ตอนแรกเรียนปวส. แต่ได้ไม่ถึงเดือน จึงเปลี่ยนใจ ลาออก รอเรียนปีหน้า ส่วนลูกชายคนเล็ก ก็เกเร ไม่ยอมเรียน โดนไล่ออก
ตอนนี้เท่ากับลูกเราไม่ได้เรียนทั้งคู่ พอเค้ารู้ เค้าก็ไม่มาส่งเสียอีกเลย ถึงแม้จะไม่ได้ไปโรงเรียน แต่เด็กวัยรุ่น ยังไงก็ต้องใช้เงิน
ตอนนี้เค้า 2 คนช่วยเราขายของ เราก็ให้ คนละ 100 ต่อวัน กิน อยู่กับแม่ทุกอย่าง ส่วนพ่อเค้า หายไปไม่มาหาลูกเป็นเวลา เกือบ 5 เดือน
เวลาลูกจะเติมโทรศัพท์ จะซื้อเสื้อผ้า จะไปเที่ยว เราต้องจ่ายคนเดียว ซึ่งปกติ เค้าจะมีเงินที่พ่อให้ มาใช้ด้วย ตอนนี้ ภาระอยู่ที่เราคนเดียว
ลูกโทรหาก็ไม่ค่อยรับ ถึงรับก็บอกว่าจะมาๆ แต่ก็หายเงียบ
ที่เราเจ็บใจคือ เค้าได้ทรัพย์สินทุกอย่าง ที่หากันมาไปเป็นกรรมสิทธิ์ คนเดียว กุญแจบ้านก็ถือคนเดียว (น่าจะร่วมๆครึ่งล้าน)
แต่กลับไม่มาส่งเสียลูก ถ้าเค้ายอมคืนบ้าน และคืนทุกอย่างให้เรากับลูก เราจะไม่สนใจเลยว่าเค้าจะมาส่งเสีย ลูกหรือไม่ จริงๆบ้านเราก็ปลูกแล้ว
แต่หลังที่ซื้อด้วยกัน เราก็จะเก็บไว้ให้ลูกอยู่แล้ว บ้านก็ปิดร้าง จนโทรมไปหมด ไม่มีใครเข้าได้ นอกจากเค้าคนเดียว
ส่วนเรา ต้องมาสร้าง มาหาทุกอย่างเองหมด พร้อมกับเลี้ยงลูกอีก 2 คน ซึ่งเรารู้สึกว่าเค้าเห็นแก่ตัวเกินไป
ส่วนที่อยากจะถามผู้รู้ทางกฏหมายนะคะ
1. เรามีสิทธ์ ฟ้องร้องค่าเลี้ยงดูจากเค้ามั้ยคะ ตอนนี้ลูก 2 คน อายุ 16-18 ปี ตอนที่หย่าเค้าระบุว่าลูกอยู่กับพ่อ แต่ความจริงไม่ใช่
2. ถ้าเราจะหาคนไปตัดกุญแจ หรือหาทางเข้าบ้าน (อาจจะงัด) เค้าจะแจ้งข้อหาบุกรุก กับเราได้หรือไม่ เรามีทะเบียนบ้าน
ซึ่งมีชื่อเราเป็นเจ้าบ้าน และมีชื่อเราคนเดียว ส่วนเค้ากับลูกๆ ชื่ออยู่ทะเบียนบ้านแม่เค้า
3. เราไม่เคยไปติดต่อทางธนาคารเลย เพราะยกภาระให้เค้าเป็นคนส่ง (เดือนละ 1800 เพราะดาวน์ไปเยอะ) ถ้าเค้าจะปิดบัญชี หรือ
โอนให้ใคร เราต้องเซ็นยินยอม ด้วย จึงจะโอนได้ใช่หรือไม่ กลัวว่าเค้าจะเอาเงินเมียใหม่มาปิดบัญชี แล้วโอนบ้านเป็นของเค้า
4. ถ้าจะเปลี่ยนเอาลูกคนโตเรามาเป็นเจ้าบ้านแทน เค้าต้องอายุเท่าไหร่คะ เพราะบ้านที่เราปลูกอยู่ปัจจุบัน ยังไม่มีชื่อเจ้าบ้านและผู้อาศัยเลย
รบกวนผู้รู้เข้ามาตอบทีนะคะ จะขอบพระคุณเป็นอย่างสูงค่ะ ต้องขอโทษ ที่เรื่องยาวไปหน่อย
สอบถาม คนที่พอรู้ด้านกฏหมายค่ะ
เรื่องคือ เรากับอดีตสามี เลิกกันตั้งแต่ปี 47 ตอนนั้นลูก 2 คน อายุ 8 กับ 10 ขวบ สามีไม่ยอมให้ลูก ยืนยันจะเลี้ยงลูกเอง
ส่วนบ้านที่อยู่กัน ซื้อบ้านจัดสรร และผ่อนกับธนาคาร โดยมีชื่อเราเป็นเจ้าบ้าน โดยตอนที่จะผ่อน เค้าให้ใส่ชื่อสามี-ภรรยา
กู้ร่วมกัน ตอนจะเลิกกัน เราเป็นฝ่ายออกมาจากบ้าน (ซึ่งถ้าไม่หนีออกมา สามีก็ไม่ยอมเลิก) เพราะเราเป็นคนพาเค้าทำมาหากิน
ซึ่งเราค้าขาย และเป็น อาชีพเดิมของครอบครัวเรา ซึ่งแม่เรายกให้ทำ เท่ากับเราจะเป็นผู้นำซะมากกว่า
สามี ติดพนันบอล และหวย แถมไม่ยอมให้เรามาสุงสิงกับครอบครัว พ่อแม่พี่น้อง ทำให้เราอึดอัดจน อยู่ด้วยไม่ได้
พอเราออกมาได้ซักไม่ถึง 2 เดือน สามีก็ได้เมียใหม่ (อยู่อีกอำเภอนึง) อาชีพค้าขายเหมือนกัน เค้าก็เทียวไปช่วยเมียใหม่ขายของ
แล้วก็เอาลูกมาฝากเรา ซึ่งเราก็เต็มใจ เพราะเราอยากได้ลูกอยู่แล้ว ไม่นานเค้าก็ชวนเราไปหย่า แต่ตอนหย่า เค้าบอกเจ้าหน้าที่ว่า
ไม่มีทรัพย์สิน ที่จะต้องแบ่ง แล้วลูกก็อยู่กับพ่อ ซึ่งตอนนั้น เราไม่ได้สนใจทรัพย์สิน เพราะเค้าบอกว่า ทั้งบ้าน รถ และของทุกอย่าง
เค้าจะเอาหมดเพราะต้องเลี้ยงลูก ต้องเก็บไว้ให้ลูก แต่พอหย่าได้ไม่นาน เค้าก็ย้ายไปอยู่กับเมียใหม่ แล้วเอาลูกมาอยู่กับเรา
เพราะเอาไปด้วยไม่ได้ เพราะเกรงใจเมียใหม่ (ฐานะค่อนข้างดี) ตอนนั้นเรามาอาศัยอยู่กับพี่สาว ห้องเล็กๆ ต้องอยู่กัน 3 แม่ลูก
เราก็พยาม เก็บเงินอยู่ 3 ปี ก็ปลูกบ้าน บนที่ดิน ของพ่อแม่ ซึ่งพอจะมีที่เหลือ แม่ก็ยกให้ปลูก อ่อ.. ส่วนบ้านเก่า เราให้เสามีผ่อนต่อเอง
ส่วนอดีตสามี ก็มาส่งเสีย อาทิตย์ละ 500 แต่ให้ไว้กับลูกคนโต แบ่งให้น้องไว้ไปโรงเรียน ส่วนค่าเทอม ก็ช่วยเราออกครึ่งนึง
ส่วนค่าใช้จ่าย กินอยู่ชีวิตประจำวันของลูก เราก็ออกคนเดียว ผ่านมาจนลูกคนโต เรียน ระดับ ปวช. ก็เพิ่มเป็น อาทิตย์ละ 1000 บาท
เพราะลูกเดินทางไปเรียนในตัวจังหวัด ต้องเสียค่าเดินทางเพิ่ม ปีที่ผ่านมา พอลูกคนโต จบปี3 แล้วจึง หยุดเรียน เพราะจะไปเข้ามหาลัย
ตอนแรกเรียนปวส. แต่ได้ไม่ถึงเดือน จึงเปลี่ยนใจ ลาออก รอเรียนปีหน้า ส่วนลูกชายคนเล็ก ก็เกเร ไม่ยอมเรียน โดนไล่ออก
ตอนนี้เท่ากับลูกเราไม่ได้เรียนทั้งคู่ พอเค้ารู้ เค้าก็ไม่มาส่งเสียอีกเลย ถึงแม้จะไม่ได้ไปโรงเรียน แต่เด็กวัยรุ่น ยังไงก็ต้องใช้เงิน
ตอนนี้เค้า 2 คนช่วยเราขายของ เราก็ให้ คนละ 100 ต่อวัน กิน อยู่กับแม่ทุกอย่าง ส่วนพ่อเค้า หายไปไม่มาหาลูกเป็นเวลา เกือบ 5 เดือน
เวลาลูกจะเติมโทรศัพท์ จะซื้อเสื้อผ้า จะไปเที่ยว เราต้องจ่ายคนเดียว ซึ่งปกติ เค้าจะมีเงินที่พ่อให้ มาใช้ด้วย ตอนนี้ ภาระอยู่ที่เราคนเดียว
ลูกโทรหาก็ไม่ค่อยรับ ถึงรับก็บอกว่าจะมาๆ แต่ก็หายเงียบ
ที่เราเจ็บใจคือ เค้าได้ทรัพย์สินทุกอย่าง ที่หากันมาไปเป็นกรรมสิทธิ์ คนเดียว กุญแจบ้านก็ถือคนเดียว (น่าจะร่วมๆครึ่งล้าน)
แต่กลับไม่มาส่งเสียลูก ถ้าเค้ายอมคืนบ้าน และคืนทุกอย่างให้เรากับลูก เราจะไม่สนใจเลยว่าเค้าจะมาส่งเสีย ลูกหรือไม่ จริงๆบ้านเราก็ปลูกแล้ว
แต่หลังที่ซื้อด้วยกัน เราก็จะเก็บไว้ให้ลูกอยู่แล้ว บ้านก็ปิดร้าง จนโทรมไปหมด ไม่มีใครเข้าได้ นอกจากเค้าคนเดียว
ส่วนเรา ต้องมาสร้าง มาหาทุกอย่างเองหมด พร้อมกับเลี้ยงลูกอีก 2 คน ซึ่งเรารู้สึกว่าเค้าเห็นแก่ตัวเกินไป
ส่วนที่อยากจะถามผู้รู้ทางกฏหมายนะคะ
1. เรามีสิทธ์ ฟ้องร้องค่าเลี้ยงดูจากเค้ามั้ยคะ ตอนนี้ลูก 2 คน อายุ 16-18 ปี ตอนที่หย่าเค้าระบุว่าลูกอยู่กับพ่อ แต่ความจริงไม่ใช่
2. ถ้าเราจะหาคนไปตัดกุญแจ หรือหาทางเข้าบ้าน (อาจจะงัด) เค้าจะแจ้งข้อหาบุกรุก กับเราได้หรือไม่ เรามีทะเบียนบ้าน
ซึ่งมีชื่อเราเป็นเจ้าบ้าน และมีชื่อเราคนเดียว ส่วนเค้ากับลูกๆ ชื่ออยู่ทะเบียนบ้านแม่เค้า
3. เราไม่เคยไปติดต่อทางธนาคารเลย เพราะยกภาระให้เค้าเป็นคนส่ง (เดือนละ 1800 เพราะดาวน์ไปเยอะ) ถ้าเค้าจะปิดบัญชี หรือ
โอนให้ใคร เราต้องเซ็นยินยอม ด้วย จึงจะโอนได้ใช่หรือไม่ กลัวว่าเค้าจะเอาเงินเมียใหม่มาปิดบัญชี แล้วโอนบ้านเป็นของเค้า
4. ถ้าจะเปลี่ยนเอาลูกคนโตเรามาเป็นเจ้าบ้านแทน เค้าต้องอายุเท่าไหร่คะ เพราะบ้านที่เราปลูกอยู่ปัจจุบัน ยังไม่มีชื่อเจ้าบ้านและผู้อาศัยเลย
รบกวนผู้รู้เข้ามาตอบทีนะคะ จะขอบพระคุณเป็นอย่างสูงค่ะ ต้องขอโทษ ที่เรื่องยาวไปหน่อย